4η Εβδομάδα Νοεμβρίου 2024
Απάντηση σε ερώτημα συνδρομητή
ΘΕΜΑ : ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΑΤΑΙΩΣΗΣ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
Ερώτηση :
Η Υπηρεσία μας είναι Διευθύνουσα Υπηρεσία μιάς εργολαβίας κατεδαφίσεων αυθαίρετων κατασκευών γά την οποία υπογράφηκε η Σύμβαση εκτέλεσης τον Μάϊο τού 2024.
Με ευθύνη μας (καθυστέρηση στην έκδοση των Αποφάσεων εκτέλεσης των κατεδαφίσεων από τον Συντονιστή της Αποκεντρωμένης) η έναρξη των εργασιών καθυστέρησε για πάνω από τρείς μήνες από την υπογραφή της Σύμβασης.
Ο ανάδοχος, μετά την πάροδο του τριμήνου αυτού, έκανε αίτηση για διάλυση της Σύμβασης σύμφωνα με την παρ. 2α του άρθρου 161 του Ν.4412/2016.
Σήμερα πού εξετάζεται το αίτημά του για διάλυση της εργολαβίας τά προβλήματα έχουν επιλυθεί (έχουν εκδοθεί οι σχετικές Αποφάσεις) και υπάρχει απρόσκοπτη χρηματοδότηση για το έργο.
Το ερώτημά μου είναι:
Με αυτές τις προϋποθέσεις είναι μαχητό από την Διευθύνουσα Υπηρεσία να αρνηθεί την διάλυση της εργολαβίας στο αίτημα του αναδόχου (παραδεχόμενη βέβαια ότι πράγματι η παρέλευση του τριμήνου είναι υπαιτιότητά μας) στηριζόμενη στο γεγονός ότι σήμερα το έργο μπορεί να συνεχιστεί κανονικά ?
ή θεωρείται αυτόματα ότι το αίτημα του αναδόχου θα πρέπει να γίνει δεκτό και η Διευθύνουσα Υπηρεσία δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί το αίτημά του ?
Απάντηση:
Σύμφωνα με την ΣΤΕ 1340/2015 :
Η διάλυση της σύμβασης μετά από αίτηση του αναδόχου συντελείται με την αποδοχή εκ μέρους της Διευθύνουσας Υπηρεσίας της σχετικής αίτησης του αναδόχου, εφόσον η αποδοχή αυτή λάβει χώρα εντός της οριζόμενης κατά περίπτωση προθεσμίας (δύο μηνών ή δεκαπέντε ημερών) από την επίδοση της εν λόγω αίτησης στην προαναφερθείσα Υπηρεσία (πρβλ. ΣτΕ 1728/2013, 2211/2009). Ειδικότερα δε, από την ανωτέρω διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 48 του π.δ/τος 609/85 συνάγεται ότι η αίτηση του αναδόχου για διάλυση της σύμβασης «θεωρείται ότι έγινε δεκτή» και ότι, επομένως, επήλθε η αυτοδίκαιη διάλυση της σύμβασης με την πάροδο δύο (2) μηνών από την επίδοση της αίτησης του αναδόχου στη Διευθύνουσα Υπηρεσία, χωρίς αυτή να εκδώσει, μέσα στην ως άνω προθεσμία, απόφαση επ’ αυτής, εκτός από τις περιπτώσεις που «προβλέπεται διαφορετικά», όπως στην περίπτωση που η διάλυση ζητείται από τον ανάδοχο λόγω παρέλευσης της οριακής προθεσμίας, οπότε η αυτοδίκαιη διάλυση επέρχεται με την πάροδο δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση της αίτησης στη Διευθύνουσα Υπηρεσία, χωρίς η Υπηρεσία αυτή όχι μόνο να εκδώσει την απόφασή της, αλλά και να την κοινοποιήσει στον ανάδοχο, μέσα στην προθεσμία αυτή.
Ενώ με την ΣΤΕ 3917/2001 :
Εάν εντός της δίμηνης προθεσμίας δεν εκδοθεί Απόφαση της ΔΥ ή εκδοθεί αλλά δεν γνωστοποιηθεί στον Ανάδοχο εντός του διμήνου αυτού, η αίτηση του αναδόχου περί διαλύσεως της συμβάσεως θεωρείται, από την εκπνοή της εν λόγω προθεσμίας, ως γενομένης αυτοδικαίως αποδεκτή. Συνεπώς, δεν είναι νόμιμη απόφαση της ΔΥ απορριπτική της αιτήσεως του αναδόχου περί διαλύσεως της συμβάσεως, εάν εκδοθεί μετά την πάροδο της ανωτέρω δίμηνης προθεσμίας.
Σε κάθε περίπτωση όμως η συνέχιση της Εργολαβίας είναι ζήτημα κοινής αποδοχής.
Νομολογία
Νομολογία περί Διακοπής εργασιών Εργολαβίας – Διάλυση της Σύμβασης (Μέρος ΙΙ)
653/2016 ΠΠΡ ΑΘ
Σύμβαση έργου με σκοπό την μελέτη, κατασκευή, προμήθεια και εγκατάσταση ιατρικού και ξενοδοχειακού εξοπλισμού σε νοσοκομείο. Υποκατάσταση της ενάγουσας στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της αναδόχου κοινοπραξίας. Η παρούσα διαφορά δεν έχει διοικητικό χαρακτήρα ενόψει της ιδιότητας του εναγομένου, κύριου του έργου, ως νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου. Το έργο θα ολοκληρωνόταν εντός συγκεκριμένης προθεσμίας. Ολοκληρώθηκε μετά από μεγάλη καθυστέρηση. Για τη θεμελίωση του δικαιώματος αποζημιώσεως του αναδόχου που απορρέει από την εργολαβική σύμβαση πρέπει να αναφέρονται αφενός τα συνιστώντα την υπερημερία του κύριου του έργου πραγματικά περιστατικά και αφετέρου οι θετικές ζημίες που προκαλούνται στον ανάδοχο για τις οποίες θα ζητηθεί στο μέλλον αποζημίωση. Εν προκειμένω ο ανάδοχος επαναλαμβάνει το νόμο και αναφέρεται σε θετικές ζημιές εξαιτίας της φερομένης υπερημερίας που επήλθαν σε χρόνο προγενέστερο και όχι σε μελλοντικό. Απορρίπτεται η αγωγή.
1866/2014 ΑΠ
Σύμβαση έργου. Αποζημίωση του αναδόχου λόγω υπερημερίας του κυρίου του έργου. Επίδοση έγγραφης, αλλά όχι ειδικής οχλήσεως του αναδόχου, προς τον κύριο του έργου, στην οποία πρέπει να αναφέρονται τουλάχιστον τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν την υπερημερία του κυρίου του έργου, καθώς και οι θετικές ζημίες οι οποίες προκαλούνται στον ανάδοχο από τα περιστατικά αυτά, για τις οποίες θα ζητηθεί στο μέλλον αποζημίωση κατ’ εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως. Η έγγραφη αυτή όχληση, ως εκ της φύσεως και του κατά νόμο περιεχομένου της, πρέπει να επιδίδεται στον κύριο του έργου μετά την έναρξη της υπερημερίας αυτού, άλλως είναι πρόωρη και δεν επιφέρει τα έννομα αποτελέσματά της. Περιεχόμενο της αποζημίωσης. Απόρριψη αναίρεσης κατά της υπ’ αριθ. 95/2011 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου.
1876/2014 ΑΠ
Εκτέλεση δημόσιου έργου. Για την θεμελίωση του δικαιώματος αποζημιώσεως του αναδόχου λόγω υπερημερίας του κυρίου του έργου απαιτείται η επίδοση σε αυτόν έγγραφης, αλλά όχι ειδικής οχλήσεως του αναδόχου, στην οποία πρέπει να αναφέρονται τουλάχιστον τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν την υπερημερία του κυρίου του έργου, καθώς και οι θετικές ζημίες οι οποίες προκαλούνται στον ανάδοχο από τα περιστατικά αυτά, για τις οποίες θα ζητηθεί στο μέλλον αποζημίωση. Η ως άνω έγγραφη όχληση πρέπει να επιδίδεται στον κύριο του έργου μετά την έναρξη της υπερημερίας αυτού, άλλως είναι πρόωρη και δεν επιφέρει τα έννομα αποτελέσματά της. Δικαστική δαπάνη.
4364/2014 ΣΤΕ
Δημόσια έργα. Δεν υφίσταται υπαιτιότητα του κυρίου του έργου από τη μη πληρωμή υποβληθέντος λογαριασμού, όταν αυτός δεν συνοδεύεται από βεβαίωση περί καταβολής στο ΙΚΑ των ασφαλιστικών εισφορών και από φορολογική ενημερότητα του αναδόχου. Στην περίπτωση αυτή δεν είναι νόμιμη δήλωση περί διακοπής των εργασιών του έργου που υποβάλλεται από τον ανάδοχο. Εσφαλμένη αντίθετη κρίση της προσβαλλόμενης απόφασης. Δεκτή η αναίρεση (αναιρεί την αριθμ. 157/2007 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά).
2613/2014 ΣΤΕ
Δημόσια έργα. Για την καταβολή τόκων, λόγω καθυστέρησης εξόφλησης λογαριασμών, απαιτείται η υποβολή σχετικής πιστοποίησης και η έγγραφη όχληση προς τη ΔΥ, καθώς και η τήρηση της ενδικοφανούς διαδικασίας. Η έγγραφη όχληση πρέπει να υποβάλλεται μετά την έναρξη της υπερημερίας. Η ένσταση κατά της παράλειψης της Διοίκησης να εξοφλήσει λογαριασμό μπορεί να επέχει θέση «έγγραφης όχλησης». Ορθά κρίθηκε ότι δεν οφείλονται τόκοι υπερημερίας, διότι η όχληση είχε υποβληθεί προώρως. Απορρίπτεται η αναίρεση (επικυρώνει την αριθμ. 1228/2006 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς).